Φιλοδασική Ένωση Αγίας Άννας

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΔΑΣΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ

Του Χρήστου Παπαστάμου Συν/χου διδ/λου

            
Κατά θετικές πληροφορίες παλαιοτέρων της Ένωσης αυτής προκύπτουν τα πιο κάτω στοιχεία: Υπήρχε Συμβούλιο και εκτενής έκθεση πεπραγμένων. Το Διοικητικόν αυτό Συμβούλιο συγκροτήθηκε το έτος 1927 και έκτοτε πραγματοποίησε πολλές συνεδριάσεις στα γραφεία της που βρίσκονταν στην πλατεία του χωριού Αγία Άννα και εξέταζε πολλά θέματα και στη συνέχεια τα πραγματοποιούσε κι ήταν θέματα που έδειχναν ακόμα την παρουσία τους στο χωριό μας, aπό παλαιότερα πρακτικά που τώρα βέβαια δεν υπάρχουν.

Είχα ακούσει από τον Δημ. Χ. Σέττα τον ιδρυτή του Μουσείου Αγίας Άννας, που υπήρξε επί σειρά ετών και βασικό στέλεχος της Φιλοδασικής Ένωσης τα πιο κάτω: Η Φιλοδασική  Ένωση ιδρύθηκε το έτος 1927.  Στα ιδρυτικά μέλη αυτής της Ένωσης ήταν και ο ίδιος μαζί με μερικούς άλλους Αγιαννιώτες^. Μιχάλη Παπαστάθη, Νίκο Βούλγαρη, Κων/νο Αφέντρα, Κώστας Παπανικολάου και πολλούς άλλους.

Από τότε το όνομα Φιλοδασική Ένωση Αγίας Άννας έγινε σύμβολο σ’όλη την περιοχή και ιδιαίτερα στη Λίμνη που θεωρείτο τότε το Γαλαξίδι της Εύβοιας. Το σύμβολο αυτό της Ένωσης έγινε και ο σημαντικότερος σταθμός στην ιστορία του τόπου μας. Από τα τελευταία δε μέλη της είχα πληροφορηθεί και ορισμένα προτεινόμενα ψηφίσματά της με μεγάλη επιτυχία. Γενικότερα τα μέλη της με βαθειά περίσκεψη αποφάσιζαν γύρω από βασικές επιδιώξεις και σκοπούς.

Τότε ακριβώς εκείνα τα μέλη είχαν υλοποιήσει τους σκοπούς αυτών των θεμάτων που ήταν οι πιο κάτω: Την δενδροφύτευση – Την ενίσχυση και προαγωγή του τουρισμού και ειδικότερον την μελέτην, την διαφύλαξιν και βελτίωσιν, την προστασίαν των αρχαιολογικών τόπων, ιστορικών εν γένει μνημείων και φυσικών καλλονών, την οργάνωση πάσης φύσεως εορτών και εκθέσεων. 

Την συστηματοποίηση και εκμετάλλευση παντός θέματος δυναμένου να προσελκύσει ξένους και να παρατείνει την διαμονήν αυτών από πάσης γενικής απόψεως.

Πολλές απ’αυτές τις επιδιώξεις πραγματοποίησε η Φιλοδασική Ένωση αν και τα έτη που ακολούθησαν μετά το 1927 ήσαν πολύ δύσκολα και τραγικά για όλη τη χώρα. Στη δραστηριότητά της όμως που είχε διαχρονικά παρουσίασε και πολλές εκλάμψεις. Μεταξύ όλων αυτών των δραστηριοτήτων και επιτυχιών το πρώτο και σημαντικότερο που έκανε ήταν η κατασκευή και λειτουργία σε περίβλεπτον θέσιν ενός εξοχικού κέντρου που σώζεται και λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Την πρώτη ονομασία που έδωσαν τότε στο εξοχικό ήταν το <<Σάριον Πάλλας>>.

Το μέρος αυτό μπορούμε να πούμε είναι το πιο όμορφο, το πιο πανοραμικό μέρος του χωριού. Είναι κάπως υπερυψωμένο. Είναι κορυφή ενός μικρού λόφου, κατάφυτη από θάμνους, πεύκα, ακακίες, αγριολούλουδα. Όλος ο χώρος αυτού του λόφου, είχε από τον παλιό ακόμα καιρό διαμορφωθεί έτσι για να δέχεται πολύ κόσμο για διασκέδαση. Ήταν δηλαδή στον τόπο αυτόν ένα πολύ ωραίο κέντρο διασκέδασης και αναψυχής. Το λεγόμενο <<Εξοχικό>>. Κτίσμα της Φιλοδασικής Ένωσης του παλιού καλού καιρού. Το Εξοχικό που είναι καμάρι του χωριού , χτίστηκε προπολεμικά με φροντίδα του Δημήτρη Σέττα, του Νίκου Βούλγαρη και του Μιχάλη Παπαστάθη και πολλών άλλων μελών της τότε Φιλοδασικής Ένωσης. Στο χώρο αυτόν έγιναν και γίνονται ακόμα οι πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του χωριού. Πολύ δε μεγάλη επιτυχία εσημείωνε το πανηγύρι του χωριού, όταν γινόταν εκεί. Αλησμόνητα παραμένουν σ’όλους μας πανηγυριώτικα γλέντια στο Εξοχικό.

Γλέντια με οβελία, με λαχταριστό αγιαννιώτικο κρασί, με το καλοζυμωμένο ψωμί της Αγιαννιώτισσας, με άφθονα φρούτα της περιοχής και προπαντός με κέφι και χορό που ήταν έντονος και διαρκής. Χορός ζηλευτός με τις πολυκέντητες παραδοσιακές αγιαννιώτικες φορεσιές με τον έντονο ήχο της δημοτικής μουσικής που έδινε στο  στο γλέντι ξεχωριστή χάρη και ομορφιά. Με πόση νοσταλγία θυμόμαστε εκείνη την ωραία εποχή.

Το χώρο αυτό το 1981 είχε επισκεφτεί και το καλλιτεχνικό μουσικό συγκρότημα του αξέχαστου Μάνου Λοϊζου. Ήταν μια από τις τελευταίες του συναυλίες. Μας είπε τότε ο ίδιος ακριβώς :¨Ο χώρος αυτός είναι από τους λίγους που έχω επισκεφθεί και ταιριάζει πολύ σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις¨.

Είχε δημιουργηθεί μια αλλιώτικη ατμόσφαιρα καθαρά πολιτιστική, σ’ένα μυρωμένο τόπο. Το δειλινό ήταν μενεξεδένιο, η βραδιά έπεφτε μαγευτική. Ο ήχος της μουσικής σκορπούσε χαρά, ενθουσιασμό και συγκίνηση. Όλοι έφυγαν καταγοητευμένοι από τη μουσική και το τοπίο.

Η Φιλοδασική Ένωση εκτός από το Εξοχικό δημιούργησε διαχρονικά και πολλά, όπως προαναφέραμε πολιτιστικά έργα ιδιαίτερα κατά το έτος 1930, τότε είχε φθάσει και σε σημείο να εκδίδει και μια εφημεριδούλα με ονομασία ¨Το Λακριντί¨. Ήταν ένα έκτακτο ευχάριστο ευθυμογράφημα των πνευματικών μελών της Ένωσης. Η εφημερίδα αυτή είχε γράψει τότε και για την άφιξη του ζωγράφου Θεόφιλου στην περιοχή μας και για την διανυκτέρευσή του στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία των Αμελάντων. Είχε γραφεί τότε στην εφημερίδα πως ο Θεόφιλος εκείνο το βράδυ στην εκκλησούλα που έμεινε κείνο το βράδυ ζωγράφισε το Χριστό με φούντες και κόκκινα τσαρούχια.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς της η Φιλοδασική Ένωση Αγίας Άννας ανέπτυξε αρκετή δραστηριότητα, αλλά στη συνέχεια στα χρόνια της κατοχής σχεδόν αδρανοποιήθηκε. Το φαινόμενο αυτό συνεχίστηκε και την εποχή του εμφυλίου πολέμου και αρκετά χρόνια αργότερα παρουσίαζε κάθε τόσο μερικές αναλαμπές, αλλά όχι συνεχή δράση. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια υπήρξε κάποια πρωτοβουλία και σωστή σκέψη από μερικούς καλούς πατριώτες και πιο συγκεκριμένα από τους κ.κ. Χασιώτη Γιάννη, Γερογιάννη Γιώργο και αρκετούς άλλους. Κατόρθωσαν με σημαντικές προσπάθειες και σωστές ενέργειες να δώσουν μια νέα αναγέννηση και λειτουργία και δράση στην τόσο αξιόλογη ιστορικά Φιλοδασική μας  Ένωση, που δυστυχώς επί σειρά ετών βρισκόταν σε αδράνεια.

Είναι γεγονός ότι η μεγάλη αυτή προσπάθεια αυτών των ανθρώπων βρήκε μεγάλη κατανόηση και θετική ικανοποίηση και απήχηση σ’όλο το ευρύ κοινό του Αγιαννιώτικου Λαού που ολόψυχα εύχεται και προσδοκά με αγάπη και συγκίνηση πιο τρανές και ελπιδοφόρες επιτυχίες στη Νέα Φιλοδασική Ένωση. 

πηγη: Φιλοδασική Ένωση Αγίας Άννας